Migros veya Delhaize hepsi aynı
2009
Yaklaşık 1 aydır hiçbir şeye sinirlenmedim. Hava soğuk, ama o kadar da değil. Kendimi yalnız ama dopdolu hissediyorum. Burasını, çılgınca büyük olmayışını, insanların sakinliğini, yine de herkes gibi oluşunu, herkesin ellerinde pazar çantalarıyla daha ucuz ve daha taze diye Gare du Midi'ye koşuşunu, bunun bende yarattığı teklik hissini, bütünlük duygusunu seviyorum. Rousseau haklıydı. İnsan heryerde özgür doğar ama dünyanın heryerinde zincirlere vurulu yaşamaktadır. Onun kastettiği şey belki daha farklıydı, ama şimdi neredeyse daha gerçek. Üç beş kuruş için pazar yerlerine koşmaktır insanın yazgısı, ister Bruksel'de, ister Londra'da, ister Filistin'de olsun. Bu teklik içimi hüzünlü bir çoşkuyla dolduruyor.